Ayuverdic week
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
05 April 2016 | Sri Lanka, Habarana
Op zondag reisde ik af met twee anderen naar ons gastgezin voor de komende week in Habarana. Het was een groot verschil met wat ik eerder gezien had van Sri Lanka, want hier zat je toch wel echt tussen de lokale bevolking. We kamen in een woonwijkje met kleine huisjes gemaakt van grijze baksteen met daarop een golfplaten dakje. De wat rijkere mensen hadden hun huis een fel kleurtje gegeven en sommigen hadden ook ramen. Buiten stonden mensen te douchen met teiltjes water en zwaaiden ze vrolijk als wij in de auto voorbij kwamen. Uiteindelijk kwamen we aan bij ons huisje, veruit het mooiste huisje van de buurt. Je kon zien dat ze goed verdienden om ons te laten verblijven in hun huis. Ze hadden als enige in de wijde omgeving een televisie, dus ’s avonds zat de hele buurt gezellig tv te kijken hier. Onze slaapkamer had gelukkig wel een douche binnen (het was niet meer dan een plastic pijp waar water uit kwam, maar het werkte prima!!).
Op maandag hadden we onze eerste dag in het kruidenziekenhuis, zoals ik het maar noem. Daar voeren ze de traditionele geneeswijze van Sri Lanka uit, Ayuverdic Medicine. De dokters blijven in de familie, generatie op generatie. En op die manier wordt de kennis doorgegeven. Tot nu toe zijn de dokters alleen mannen geweest. Deze dokter heeft een zoon en een dochter em hij heeft besloten dat degene die zijn beste leerling is, zijn opvolger wordt. Aangezien de dokter zo ongeveer 10 woorden Engels kan kregen we er ook een vertaler bij. Jammer was dat we die vertaler 3x een kwartier hebben gezien in de hele week, maar ach het idee ervan was leuk.
Behandelingen zijn in principe gratis, maar de meeste mensen geven wat geld. Het geld leggen ze dan op een paar bladeren, omdat dat als een respectvolle gift wordt gezien. De dokter was niet echt uit op geld, vaak gaf hij aan de hele arme mensen het geld terug zodat ze medicijnen konden kopen. Hoe de dokter nou precies zijn patiënten diagnosticeert weet ik niet, maar meestal voelde hij een paar seconden aan een knie, ruggengraat of voet. Daarna mompelde hij iets van slipdisk, fracture of sleeping problems. Vervolgens kregen de patiënten een briefje met een sinhalees recept erop en gingen ze naar de behandelkamer. Daar was dan de verpleegkundige die de meeste behandelingen uitvoerden. De verpleegkundige was een beetje een vreemde man, hij was volgens mij iedere dag onder invloed was van één van de vele kruidens van de dokter. Desalniettemin werkte hij in mum van tijd de hele wachtkamer leeg. De behandeling begon meestal eerst met het masseren van de pijnlijk plek met kruidenolie. Daarna werden er wat watten op de huid gelegd en werd er een soort gedroogd kruiden mengsel op de watten gedaan. Vervolgens een stukje karton en daarna werd alles stevig dicht gezwachteld met oude lakens. Bij fracturen maken ze ook nog gebruik van palmboomtakken om de fractuur te immobiliseren. Het meeste vreemde wat ik heb gezien is een vrouw met kniepijn. Ze legden op haar knie een soort steen die een hoop kruiden zou bevatten. Deze steen staken ze vervolgens in brand en de vrouw moest aangeven wanneer het echt heel veel pijn deed. Op dat moment zetten ze er een glas overheen en werd alles vacuüm getrokken. Ik heb geen idee hoe dit allemaal precies werkt, maar alle patiënten zweren erbij. Er waren een hoop verhalen bij van patiënten die geen baat hadden bij behandelingen in het ziekenhuis en nu door de behandeling van deze dokter bijvoorbeeld weer konden lopen.
De dokter was een rare man, maar had toch wel ergens een goed hart. Zo maakte hij bijvoorbeeld iedere dag voor ons verse citroensap volgens eigen recept. Als je hem zo op het eerste oog ziet, ziet hij er heel eng uit. Maar omdat hij de hele dag loopt te knuffelen met al zijn huisdieren (6 honden, 5 katten) gaat het enge er snel af. Af en toe pakt hij ineens je hand en dan zei hij alleen maar ‘tenderpoints’. Vervolgens kneep hij je hand keihard samen en gilde je het uit. Hij heeft het ook één keer bij mijn oor gedaan, en dat doet nu een week later nog steeds pijn. Maar goed, dat zal wel weer over gaan. Verder is de dokter een beroemdheid hier in Sri Lanka. Hij is wekelijks te zien op tv en mensen komen vanuit het hele land naar hem toe. Op de laatste dag heeft hij onze toekomst voorspeld door middel van handlezen. Volgens hem heb ik het komende jaar veel ongeluk en moet ik goed nadenken voordat ik iets doe. Ik moet een ring met een blauwe steen kopen, want dat zou helpen..
Inmiddels heb ik mijn oma opgezocht en ga ik met haar nog twee weken de zuidkust verkennenr! Na deze twee weken zal ik jullie nog één keer lastig vallen met mijn laatste verhaal.
Groetjes
Op maandag hadden we onze eerste dag in het kruidenziekenhuis, zoals ik het maar noem. Daar voeren ze de traditionele geneeswijze van Sri Lanka uit, Ayuverdic Medicine. De dokters blijven in de familie, generatie op generatie. En op die manier wordt de kennis doorgegeven. Tot nu toe zijn de dokters alleen mannen geweest. Deze dokter heeft een zoon en een dochter em hij heeft besloten dat degene die zijn beste leerling is, zijn opvolger wordt. Aangezien de dokter zo ongeveer 10 woorden Engels kan kregen we er ook een vertaler bij. Jammer was dat we die vertaler 3x een kwartier hebben gezien in de hele week, maar ach het idee ervan was leuk.
Behandelingen zijn in principe gratis, maar de meeste mensen geven wat geld. Het geld leggen ze dan op een paar bladeren, omdat dat als een respectvolle gift wordt gezien. De dokter was niet echt uit op geld, vaak gaf hij aan de hele arme mensen het geld terug zodat ze medicijnen konden kopen. Hoe de dokter nou precies zijn patiënten diagnosticeert weet ik niet, maar meestal voelde hij een paar seconden aan een knie, ruggengraat of voet. Daarna mompelde hij iets van slipdisk, fracture of sleeping problems. Vervolgens kregen de patiënten een briefje met een sinhalees recept erop en gingen ze naar de behandelkamer. Daar was dan de verpleegkundige die de meeste behandelingen uitvoerden. De verpleegkundige was een beetje een vreemde man, hij was volgens mij iedere dag onder invloed was van één van de vele kruidens van de dokter. Desalniettemin werkte hij in mum van tijd de hele wachtkamer leeg. De behandeling begon meestal eerst met het masseren van de pijnlijk plek met kruidenolie. Daarna werden er wat watten op de huid gelegd en werd er een soort gedroogd kruiden mengsel op de watten gedaan. Vervolgens een stukje karton en daarna werd alles stevig dicht gezwachteld met oude lakens. Bij fracturen maken ze ook nog gebruik van palmboomtakken om de fractuur te immobiliseren. Het meeste vreemde wat ik heb gezien is een vrouw met kniepijn. Ze legden op haar knie een soort steen die een hoop kruiden zou bevatten. Deze steen staken ze vervolgens in brand en de vrouw moest aangeven wanneer het echt heel veel pijn deed. Op dat moment zetten ze er een glas overheen en werd alles vacuüm getrokken. Ik heb geen idee hoe dit allemaal precies werkt, maar alle patiënten zweren erbij. Er waren een hoop verhalen bij van patiënten die geen baat hadden bij behandelingen in het ziekenhuis en nu door de behandeling van deze dokter bijvoorbeeld weer konden lopen.
De dokter was een rare man, maar had toch wel ergens een goed hart. Zo maakte hij bijvoorbeeld iedere dag voor ons verse citroensap volgens eigen recept. Als je hem zo op het eerste oog ziet, ziet hij er heel eng uit. Maar omdat hij de hele dag loopt te knuffelen met al zijn huisdieren (6 honden, 5 katten) gaat het enge er snel af. Af en toe pakt hij ineens je hand en dan zei hij alleen maar ‘tenderpoints’. Vervolgens kneep hij je hand keihard samen en gilde je het uit. Hij heeft het ook één keer bij mijn oor gedaan, en dat doet nu een week later nog steeds pijn. Maar goed, dat zal wel weer over gaan. Verder is de dokter een beroemdheid hier in Sri Lanka. Hij is wekelijks te zien op tv en mensen komen vanuit het hele land naar hem toe. Op de laatste dag heeft hij onze toekomst voorspeld door middel van handlezen. Volgens hem heb ik het komende jaar veel ongeluk en moet ik goed nadenken voordat ik iets doe. Ik moet een ring met een blauwe steen kopen, want dat zou helpen..
Inmiddels heb ik mijn oma opgezocht en ga ik met haar nog twee weken de zuidkust verkennenr! Na deze twee weken zal ik jullie nog één keer lastig vallen met mijn laatste verhaal.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
